مقاله71-تجزیه و تحلیل روابط عمومی ادارات92ص

فصل اول

مقدمه:

اولين چيزي كه به ذهن بيشتر مردم خطور مي كند وقتي كه كلمه رهبري را مي شنوند رهبري تجارت نيست بلكه رهبري مذهبي، سياسي و اجتماعي است.

رهبران به شكل گيري اهداف گروهها كمك كرده و اعضاي گروهها را تحت تاثير قرار داده و تشويق مي كنند تا در رسيدن به اهداف صرف كنند. ويژگي رهبري يكي از مهمترين عوامل در تعيين موفقيت و بقاي گروهها و سازمانها مي باشد. بيشتر تعاريف رهبري 3 جزء دارند. تاثير گذاري، گروه، هدف، رهبران افرادي هستند كه به رفتار ديگران تاثير مي گذارند. رهبري معمولا بررسي و مطالعه دريافت و متن يك گروه بررسي مي شود. بنابراين تعريفي از رهبري عبارتست از:

فرآيندي كه در آن يك فرد اعضاي گروه را در جهت كسب اهداف گروه تحت تاثير قرار مي دهد. روابط انسانها مطالعه و مديريت روابط بين افراد را شرح مي دهد. روابط عمومي درباره ارتباط يك سازمان بالا زمان ديگر مي باشد. همه افراد روزانه روابط عمومي را تمرين مي كنند. اگر چه ما از روابط عمومي به عنوان يك پديده قرن 20 فكر مي كنيم اما ريشه هاي روابط عمومي بسيار قديمي اند. اصطلاح روابط عمومي نخستين بار در سال 1895 توسط انجمن راه آهن امريكا به كار رفت. تاريخ روابط عمومي نوين مي تواند به سال 1906 برگردد.

نقش روابط عمومي به طور كلي نقش اطلاع رساني و دادن خبر، انواع اطلاعات حقايق و تعبيرات از يك سازمان به مخاطبان بيروني و دروني و به مديريت برمي گردد.

اداره روابط عمومي و مخاطبين:

مديريت روابط رسانه اي، مديريت روابط كاركنان، مديريت روابط كاركنان، مديريت روابط مصرف كنندگان، كارمند روابط عمومي، رشته روابط عمومي، دوره روابط عمومي و... كارورزان روابط عمومي بايد با مخاطبين مختلف و زيادي ارتباط برقرار كنند تا بتوانند در اين زمينه موفقيت كامل را كسب كنند.

تاريخچه اي از روابط عمومي:

اين اصطلاح با معني كنوني براي نخستين بار در دهه پايان قرن نوزدهم در امريكا به كار رفت. در محافلي كه با روابط عمومي آشنا هستند تنها دو حرف بزرگ PR مي آيد. فرانسه زبانها آن Relations Publiques، آلماني زبانها اغلب همان تركيب انگليسي و يا«offentlichkeitsarbelt» مي نامند.

شخصي كه اولين نفري است كه رشته روابط عمومي را توسعه و گسترش مي دهد. دكتر حميد نطقي يك فرد پيشگام روابط عمومي در ايران مي باشد. شخصي كه با دانش ويژه اش در روابط عمومي قدرت تاثير براي مردم را دارد.

1- منبع ارتباط يك شخص نيست بلكه يك سازمان رسمي است و فرستنده غالبا يك ارتباط گر ماهر و متخصص است.

2- پيام ارسالي از رسانه هاي همگاني قبلا تهيه شده و به طور يكسان توزيع مي شود.

3- وسيله ارتباطي براي تعداد كثيري از مردم تهيه شده اند از اين نظر ارتباط بين فرستندگان و دريافت كنندگان از طريق اين رسانه ها يك ارتباط توده وار است.

4- اين گونه ارتباط لزوما يك ارتباط غير شخصي و يك سويه است.

5- سرچشمه و منبع ارتباط توده در سازمانهاي متمركز و بروكراسي گسترده قرار دارد. از بين اين سازمانها و پيام گيران آنها شكاف عظيمي وجود دارد. بدين شكاف يا فاصله اجتماعي حكايت از رابطه نابرابر بين فرستنده و گيرنده مي كند هر چيز كه فرستنده فاقد اقتدار رسمي براي دريافت كنندگان پيام مي باشد با اين وجود فرستنده از منابع بيشتر تخصص و اقتدار بيشتري نيست به دريافت كننده برخودار است.

6- محتواي پيام ارسال شده براي همگان يك شكل و يكسان است و تمايزي وجود ندارد.

7- در ارتباط توده گيرنده پيام متصل است را در ارتباط توده با توجه به مبادله كالا طرفين ارتباط نسبت به يكديگر احساس تعهدي نمي كنند زيرا ورود به اينگونه بازارهاي ارتباط معمولا داوطلبانه است.

8- در ارتباط توده ارتباط يك فرستنده با تعداد كثيري پيام گيراست كه در آن به طور همزمان براي همگان ارسال مي شود و سبب شدت آني و دريافت كنندگان پيام و عكس العمل آن ها در يك زمان مشابه مي شود. هر چند كه نمي توان ادعا كرد كه تائيد پيام بر همه پيام گيران يك شكل خواهد بود ولي مي توان پيش بيني كرد كه تفاوت در عكس العمل هاي مخاطبين به مراتب كمتر از تفاوتهايي خواهد بود كه در ارتباط چهره به چهره اتفاق مي افتد.

ارتباط جمعي:

براي ارتباط جمعي تعاريفي بيان شده است از جمله:

ژان استونزي در كتاب روانشناسي اجاع مي گويد ارتباط جمعي يا بهتر بگويم ارتباط در ميان توده ها عبارتست از:

انتقال انديشه ها به تعداد فراواني از افراد در آن واحد است.

ژوزف تي كلاپر در كتاب تاثير ارتباط جمعي مي گويد: ارتباط جمعي عبارتست از رساندن اطلاعات، ايده ها و برداشت ها از طريق وسايل ارتباطي و دريافت اين اطلاعات به وسيله عده اي از انسانها در يك زمان او اضافه مي كند كه از ويژگيهاي ارتباط جمعي عظمت نفوذ آن است.

ساندني هيد در كتاب برنامه هاي راديو و تلويزيون در امريكا مي گويد واژه ارتباط جمعي در پنج ويژگي است:

1- تعداد گيرندگان وسايل ارتباط جمعي نسبتا زياد است.

2- تركيب گيرندگان بسيار متنوع است.

3- با ارسال پيام از طريق وسايل ارتباط جمعي نوعي تكثير پيام به وجود مي آيد.

4- توزيع پيام بسيار سريع است.

5- هزينه براي مصوف كننده كم است.

به تعريف آقاي محسنيان راد از ارتباط جمعي داشته باشيم كه مي گويد ارتباط عبارتست از: فردگرد انتقال پيام از سوي فرستنده براي گيرنده مشروط بر آن كه در گيرنده پيام مشابهت معني با معني مورد نظر فرستنده پيام ايجاد شود. براي ارتباط جمعي نيز تعريف همين است فقط به جاي گيرنده پيام بايد گيرندگان پيام نوشت. در ارتباط جمعي مهم اين است كه معني مشابه مورد نظر فرستنده پيام در ذهن تعداد بيشتري از گيرندگان پيام متجلي شود هر چه درصد اين تعداد بيشتر شود آن ارتباط كاملتر است.

ارتباط كاربردي روابط عمومي با وسايل ارتباط جمعي:

از آنجا كه برقراري ارتباط و انتقال پيام ها هسته مركزي و كانون اصلي فعاليتهاي روابط عمومي را تشكيل مي دهد. مسئولين روابط عمومي بايد وسايل و كانال هاي ارتباطي موجود در جامعه را بشناسند و نسبت به نحوه كاركرد آنها داراي آگاهي كامل باشند در اينجا نحوه كاركرد و چگونگي از تعداد وسايل ارتباطي چون روزنامه، مجله، كتاب، راديو، تلويزيون و فيلم را بررسي مي كنيم و هدف چگونگي بهره گيري روابط عمومي از اين وسايل و امكاناتي كرلين رسانه ها در اختيار روابط عمومي قرار مي دهند و مورد توجه مي باشند.

1- روزنامه: هر نسخه از روزنامه صدها خبر و چندين گزارش، مقاله و تفسير را دارا مي باشد كه اكثر اخبار مندرج در روزنامه از طريق اطلاعيه هاي روابط عمومي ها و يا نوشتن و اطلاع دادن داوطلبانه مردم به دست مي آيد. متقابلا روزنامه ها در كارهاي روابط عمومي داراي نقش اساسي و بنيادي هستند چون ابزار رساندن پيام هاي آنان به مردم هستند. روزنامه ها به هر گونه نوشته و اوراق حاوي خبر و اطلاعاتي كه ارزش انتشار داشته باشند نيازمند و متقابلا روابط عمومي ها به روزنامه ها براي درج و نشر پيام خود محتاجند. مسئولين روابط عمومي هنگاميكه به هر روزنامه فكر مي كنند بايد به ياد داشته باشند كه آن يك موسسه اقتصادي و انتفاعي است و براي كسب سود به وجود آمده كالاهايي كه اين موسسه مي فروشند به مشتري خود عرضه مي كند، خبر، تفسير، تحليل، گزارش و آگاهي تبليغاتي زمانيكه يك اطلاع خبري در روزنامه چاپ مي گردد از نظر دبير آن روزنامه حاوي خبر يا مطلب جالبي براي اكثر خوانندگان آن روزنامه بايد باشد كه اين اصل مهم بايد مورد توجه مسئولين روابط عمومي قرار گيرد و در مورد هر روزنامه مسئولين روابط عمومي بايد به نكته زير توجه كنند تا بدانند چه خبري و مطلبي را در چه زماني به چه كسي در روزنامه تحويل دهند.

سرويس شهري يكي از سرويسهاي مهم از نظر روابط عمومي مي باشد اطلاعيه هاي خبري كه از روابط عمومي هاي موسسات به روزنامه ها ارسال مي شود به سرويس شهري داده مي شود روزنامه هاي كثيرالانتشار عموما 100 اطلاعيه خبري در روز از طريق روابط عمومي ها دريافت مي كنند كه اكثرا آنها به دليل آنكه از نظر آن روزنامه فاقد ارزش خبري است چاپ نمي شود.

فرصتهاي روابط عمومي در روزنامه ها:

مطالبي كه روابط عمومي ها براي روزنامه ها ارسال مي كنند به 2 دسته تقسيم مي شوند:

1- اطلاعيه هاي خبري: نوشته اي آماده است براي چاپ كه با رعايت روش هاي خبري توسط روابط عمومي تهيه و به وسايل ارتباط جمعي ارسال مي گردد.

2- اوراق حاوي اطلاعات و انبار و مطالب پيرامون رويدادها كه خبرنگاران و نويسندگان سرويس هاي گوناگون روزنامه شخصا آنرا مطالعه و مطالب مورد نظر را انتخاب كرده و مبنايي براي تهيه، گزارش، مقاله، و يا مصاحبه قرار مي دهند.

رعايت اين نكات همكاري بين روابط عمومي ها و مجلات را افزايش مي دهد:

1- ايده مطلب را با مسئول مجله در ميان گذاشته و پس از هماهنگي هاي لازم تهيه و تدوين مطالب آنرا به عهده گرفتند.

2- ليستي از عناوين مطالبي كه مي توانيد درباره آنها اخبار و گزارش هاي قوميه را نثر نماييد به مسئول مجله ارائه داده و پس از تاييد سردبير به تهيه و تدوين پاره اي از آن مطالب بپردازيد.

3- از مسئول مجله بخواهيد عناويني كه علاقه مند به تهيه و چاپ آن مي باشد را به شما ارائه نمايند.

4- متخصصين موسسه را ترقيب نماييد تا از طريق روابط عمومي مقالات و مشورت هاي كارشناسانه در اختيار مجلات قرار دهند.

خبر و خبرنويسي در روابط عمومي:

يكي از فعاليتهاي روابط عمومي اطلاع رساني است اين فعاليت در اشكال مختلف صورت مي پذيرد كه يكي از اشكال آن خبر است. در واقع خبر مجمعه اي از اطلاعاتي است داراي ارزشي خبري باشد. كه براي بهره برداري از مخاطب و آگاهي دادن به او تهيه مي شود. گزارش عيني از واقعيت هاست كه داراي يك يا چند ارزش خبري بوده و احتمالا تحت تاثير عوامل درون سازماني و برون سازماني قرار دارد.

كاربردهاي خبر در روابط عمومي:

1- اطلاع رساني: روابط عمومي مي تواند عملكرد سازمان نتايج تحقيقات، دستاوردهاي جديد و تغييرات تازه سازمان خود را در غالب خبر تنظيم كند و در اختيار رسانه ها قرار دهد. در همين راستا بايد به كارشناسان خبر روابط عمومي ها آموزش خبرنويسي داد تا بتواند در جهت پيام رساني به مخاطبان خود موفق باشند بنابراين نخستين كاركرد خبر اطلاعات مربوط به سازمان مخاطبان است.

2- برجسته سازي: منظور از برجسته سازي رويدادهاي مختلف به جهت ارتقاء ديدگاه خاصي به مخاطبان است. در واقع با برجسته سازي بعضي اطلاعات در غالب خبر آنرا با اهميت جلوه داده و از ساير اطلاعات ممتاز مي سازيم.

3- كاركرد آگاهي بخش و پيشگيري از بحران: هر خبري كه در جامعه انعكاس مي يابد با خود اطلاعات جديدي به همراه دارد كه مي تواند براي مخاطبان نقش آموزش و آگاهي بخشي ايفا كند.

فصل دوم

اصول و فنون مصاحبه:

تعاريفي از مصاحبه:

1- مصاحبه يكي از انواع خبرگيري مستقيم است كه بوسيله آن عقايد و افكار شخصيت هاي مهم جامع يا نظرهاي مردم عادي كوچه و بازار درباره موضوعات مختلف به ويژه مسائل روز به دست مي آورند.

2- مصاحبه نوعي ارتباط فكري، عقيدتي، كه اطلاعاتي است كه بين مصاحبه شونده و مخاطبان از طريق يك واسطه يا ارتباط دهنده كه همان مصاحبه كننده است برقرار مي شود در اين تعاريف از مصاحبه كننده به عنوان يك واسطه ارتباط دهنده نام برده شده است. در صورتيكه مصاحبه كننده به عنوان عامل نوعي ارتباط فكري و يا ارتباط اطلاعاتي مي باشد بنابراين ناچاريم تعاريف مصاحبه را از تعريف خبر استخراج نماييم.

تعريف خبر: گزارش عيني از واقعيت است كه داراي يك يا چير ارزش خبري بوده و احتمالا تحت تاثير عوامل درون سازماني يا برون سازماني قرار مي گيرد. در اين تعريف اصطلاحات زير به چشم مي خورد. از جمله: واقعيت، حقيقت

تفاوت خبر و مصاحبه:

مهمترين تفاوت خبر و مصاحبه را مي توان در ارتباطات جستجو كرد. در خبر ارتباطات يك طرفه است به عبارتي گزارشگر خبر را دريافت نموده و هيچگونه بازخوردي صورت نمي گيرد. اما در مصاحبه ارتباطات دو طرفه است. يعني مصاحبه كننده نقش مهمي را در تدوين مصاحبه اعمال مي نمايد. جلوگيري از خود سانسوري جلوگيري از تحت تاثير قرار گرفتن عوامل برون يا درون سازماني و... عاملي است كه مصاحبه كننده نقش مهمي را در آن ها بر عهده دارد به عبارت ديگر مصاحبه كننده بايد از طريق فرآيند بازخورد مصاحبه شونده را به سمت هدف مصاحبه بكشاند.

هدف مصاحبه:

در مصاحبه هدف به 2 قسمت تقسيم مي شود:

الف- مصاحبه كننده: كه بايد دستيابي به واقعيت باشد.

ب- هدف مصاحبه شونده: جهت كسب احترام، آبرو و محبوب ساختن خويش، متعجب كردن ديگران و پنهان ساختن واقعيت از جامعه و... مي باشد.

طبقه بندي انواع مصاحبه:

1- مصاحبه يك به يك: كه در آن مصاحبه كننده يك نفر و مصاحبه شونده نيز يك نفر است.

2- مصاحبه يك به چند: كه در آن مصاحبه كننده يك نفر و مصاحبه شونده چند نفر است.

3- مصاحبه چند به يك: كه در آن مصاحبه كننده چند نفر و مصاحبه شوند يك نفر است. مانند: اكثر مصاحبه هاي مطبوعاتي.

4- مصاحبه چند به چند: كه در آن مصاحبه كننده و مصاحبه شونده بيش از يك نفر مي باشد. مانند: مصاحبه هاي مطبوعاتي را ديد تلويزيوني با اعضاي يك گروه سياسي و نظامي.

مصاحبه از نظر محتوا:

1- سطحي: مصاحبه اي است كه در آن موضوعات مختلف مورد بررسي و گفتگو قرار مي گيرد، بدون آنكه به عمق و ريشه مطالب پرداخته شود. مانند: تريبون آزاد.

2- عمقي: در اينگونه مصاحبه ها موضوعي خاصي مطرح، ريشه يابي و جزييات آن شكافته مي شود مثال: بررسي نقش افزايش بهاي بنزين در سبب كالاهاي مصرفي خانوار.

3- مصاحبه يك موضوعي: مصاحبه اي است كه در آن تنها يك موضوع مطرح مي شود مانند مصاحبه هايي كه نظر مردم كوچه و بازار موضوعي خاصي پرسيده مي شود.

4- مصاحبه چند موضوعي: مصاحبه اي است كه در آن چند موضوع مورد سوال قرار مي گيرد. مانند: تريبون آزاد 30: 20.

مصاحبه هاي مطبوعاتي: يك مصاحبه مطبوعاتي هنگامي تشكيل مي شود كه شركت در نظر دارد موضوع بخصوصي را اعلام كند و يا زمانيكه مطبوعات علاقه زيادي به موضوع خاصي دارند. در يك كنفرانس مطبوعاتي معمولا خبرنگاران و افراد علاقه مند براي شنيدن اعلاميه يا موضوعي گردهم مي آيند و پس از آن حاضران مي توانند پرسش هاي خود را مطرح كنند. اين نشست معمولا محفلي آزاد است كه در آن هر كس مي تواند يك پرسش مطرح كند. پرسش ها را يك رابطه مي خواند و يا ممكن است خبرنگاران مستقيما با شخصي كه مصاحبه مي كند پرسش را مطرح نمايند. مصاحبه مطبوعاتي مي تواند با حضور يك يا چند نفر باشد. بهتر از قبل از حضور در مصاحبه مطبوعاتي از نوع پرسش خود اطلاع داشته باشيم. عملكرد اين مصاحبه تابع عوامل زير است:

1- تحت تاثير محيط قرار گرفتن: از قبيل وسوسه پخش صدا و تصوير از تلويزيون، محدوديت زماني براي مصاحبه و...

2- بيگانه بودن با زبان خارجه ديگر و عدم تسلط مصاحبه شونده به اين زبانها و مسئله تفاوت معني كه بر فضاي ارتباط حاكم است.

3- عملكرد مصاحبه كنندگان: در يك مصاحبه مطبوعاتي گاهي اوقات ديده مي شود كه درباره موضوعي خاص چند سوال مطرح مي گردد و خبرنگاران سوالي ديگر از موضوعي ديگر مطرح مي كند و مسير مصاحبه را به موضوعي جديد مي كشاند ولي پس از چند سوال جديد دوباره مسير به جاي اول باز مي گردد. بهترين روش براي حل چنين مشكلي اين است كه مصاحبه كنندگان قبل از شروع با يكديگر تبادل افكار نموده و سوالات خود را هم وزن نمايند. مثال: قانوني تازه به تصويب رسيده و بايد جزئيات اجرايي آن به وسيله سوالاتي مطرح شود.

تكنيك هاي مصاحبه: سوژه يابي يافتن موضوع مصاحبه:

اولين قدم براي انجام مصاحبه تعيين سوژه يا موضوع مصاحبه است به عبارتي بايد برايم كه يا چه كسي مصاحبه كنيم؟

درباره چه چيزي مصاحبه كنيم آيا موضوع مورد مصاحبه مستقيما مربوط به شخصي مصاحبه شونده است. معمولا براي يافتن سوژه بايد در ميان اخبار و رويدادها به جستجو پرداخت. از ميان نامه ها و تلفن هاي خوانندگان نيز مي توان به مشكلات مردم پي برد و طرف هاي مربوط را به مصاحبه كشاند و يا از طريق شم خبري مي توان برخي از تحولات را پيش بيني و به شكار سوژه پرداخت. در اين حالت بايد به دنبال اين موضوع بود كه كدام واقعه هم اتفاق افتاده و كدام رويداد در حال وقوع است. چه كسي مي تواند مناسبترين فرد براي پاسخگويي به موضوع باشد كدام فرد سهل الوصول تر است.

تهديدات قبل از مصاحبه:

1- مطالعه دقيق درباره موضوع صورت عقلي از طريق مراجعه به افراد مطلع، استفاده از آرشيو، مطالعه پرونده هاي مربوط به موضوع، مطالعه كتابهاي مرتبط به موضوع و...

2- طرح سوالات قبل از مصاحبه، طرح سوالات از قبل بستگي به عوامل گوناگوني دارد. مثلا مصاحبه شونده تا چه حد در كار خود با تجربه و ورزيده است. حساسيت موضوع مصاحبه چقدر است؟ مصاحبه شونده كيست؟ چقدر فرصت داريد؟ تا چه حد مطالعه قبلي داريد؟ آيا محدوديت زماني داريد يا نه؟

بستگي به موضوع مصاحبه و فرد مصاحبه شونده سوالات را مي توان به 2 دسته تقسيم كرد.

1- سوالات كلي: به سوالاتي اطلاق مي شود كه جامعيت داشته باشد و چندين سوالات جزيي در آن نهفته است.

2- سوالات جزيي: به سوالاتي اطلاق مي شود كه داراي پاسخ هاي محدود باشد.

مهارت هاي لازم جهت مصاحبه:

1- پرسش گري موثر 2- تمركز و پيگيري

در جامعه ما افراد محدودي شنونده هاي موثري هستند اكثر افراد متمركز كردن و توجه خود بر ديگران را دشوار مي يابند. يكي از مهمترين مهارتهاي گوش دادن موثر تماس چشمي مناسب است در اين حالت رعايت نكات زير ضروري است.

الف- در خلال مصاحبه يادداشت برنداريد. مگر اينكه مطلقا ضروري باشد. بهترين موقع براي انجام اين كار بعد از مصاحبه مي باشد. زيرا يادداشت برداري در طي مصاحبه مي تواند موجب پرت شدن حوالي مصاحبه شونده و ناراحتي او گردد.

ب- براي نشان دادن علاقه به صحبت هاي مصاحبه شونده با او تماس چشمي مناسب برقرار كنيد.

ج- از زل زدن به مصاحبه شونده پرهيز كنيد.

د- از قطع مكرر تماس چشمي خودداري كنيد. چون مي تواند نشانه عدم تمركز شما به مصاحبه شونده باشد.

هـ- سعي كنيد نحوه تماس چشمي شما متناسب با فرهنگ مصاحبه شونده باشد. به طور مثال: بسياري از امريكاييان بومي تمامي چشمي كمتري را ترجيح مي دهند. و يا برخي از مردم اروپايي ممكن است وقتي صحبت مي كنند بيشتر زل بزنند و وقتي گوشي مي دهند از تماس چشمي اجتناب كنند.

فاصله فيزيكي و زبان بدن:

منظور از زبان بدن استفاده از اشاراتي است كه در مصاحبه به كار مي رود. به طور مثال: روس ها براي نشان داد پاسخ سر خود را در جهت بالا و پايين حركت مي دهند. يك مصاحبه شونده بايد با زبان و بدن مصاحبه شونده آگاهي كامل داشته باشد در مورد فاصله فيزيكي نيز رعايت فاصله بين مصاحبه شونده و مصاحبه كننده با توجه به فرهنگ مصاحبه شونده در نظر گرفته شود به طور مثال اعراب ممكن است در يك فاصله 15 الي 30 سانتي متري راحت تر باشند. از مجله ارتباطات غيركلامي ديگر طريقه نشستن مي باشد كه رعايت نكات زير در اين زمينه الزامي است.

الف- در حالت مصاحبه به حالتي آرام و حرفه اي بنشيند. داشتن چهره صميمانه و استفاده از اشارات تشويق كننده همگي حاكي از علاقه شما به مصاحبه شونده است.

ب- اگر به حالتي خشك بنشيند حفظ آرامش براي مصاحبه شونده را مشكل مي كند.

ج- اگر به عقب تكيه داده و خيلي راحت و آرام بنشيند ممكن است كه مصاحبه شونده فكر كند كه شما را خسته كرده است.

تركيب مهارت ها با يكديگر در مصاحبه:

مهارتهاي تمركز كردن، پي گيري كردن، پرسش گري باز و بسته، تشويق هاي جزيي، انعكاس احساس و محتوا هر يك به تنهايي رويكرد تك مهارتي مي باشند. لذا براي اينكه بتوان يك مصاحبه موثر داشت بايد اين مهارتهاي مجزا را به كل منسجم تبديل كرد. ادغام مهارتهاي مصاحبه موجب رشد سبك طبيعي مصاحبه كردن شما مي شود يعني هر مهارتي را كه احساس مي كنيد مناسب است مي توانيد به كار گيريد.

نكاتي درباره تركيب كردن مهارتها:

1- به هنگام تمركز و پيگيري، طرح پرسش باز، ارائه تشويق هاي جزيي و كلي بر هر كدام از مهارتها حتي الامكان تجهيز پيدا كنيد.

2- به كارگيري مهارتهاي واحد در مصاحبه: الف- مهارتهاي واحد را در صورت لزوم با هر تركيب كنيد. ب- يك مهارت خاصي را پيش از حد به كار نگيريد.